Heel veel ging mis bij miljoenenplan Frijstiper – WELLZO zet wethouder Douwstra in beklaagdenbank

Scepsis gemeenten over Frijstiper

(Van een medewerker)

WELLZO zette uiteindelijk wethouder Douwstra in de beklaagdenbank

Liwwadders publiceert met gebruikmaking van via de WOB verkregen documenten over het project Frijstiper dat in 2017 en 2018 was gepland als een project van de Culturele Hoofdstad 2018. Het project, geïnitieerd door de welzijnsorganisatie WELLZO (inmiddels onderdeel van de organisatie Amaryllis), beoogde 1000 ‘kansarmen’ (bijstandsgerechtigden) in te schakelen als vrijwilliger bij de evenementen van de CH 2018. Met het project moest ook het sociale gezicht van CH 2018 op gekleurd worden. Een stuurgroep stuurde het project aan. In de praktijk lijkt WELLZO het in deze groep voor het zeggen te hebben gehad. Een vertegenwoordiger van LF 2018 was voorzitter van de stuurgroep.

Vorige week kwam specifiek aan de orde de ambitie om bedrijfsleven en Frijstiper via een op te richten Vereniging Frijstiper, die tot ver na 2018 ambities hoog moest houden, met elkaar te verbinden. Die ambitie kwam niet bepaald goed uit de verf.

De positie van gemeenten in het project is onderwerp van de onderstaande bijdrage.

Dit verhaal loopt hier – met accent op de tegenvallende deelname – tot medio 2018. Op diverse punten is het beeld niet compleet. Dat geldt bijvoorbeeld voor de financiering uit het Europees Sociaal Fonds (ESF) waar de gemeenten, met Leeuwarden als centrumgemeente – over gaan. Liwwadders is nog op jacht naar informatie op dit vlak.

Ook zal later nog de rol van de provincie (Kansenfonds) en de uiteindelijke afwikkeling door Amaryllis aan de orde komen.

Indertijd plaatste Liwwadders al enkele artikelen over dit belangwekkende project, dat vanwege het tegenvallende resultaat heel leerzaam is. Er blijkt vaak tegenzin om het mislukken van een project toe te geven. Waardoor te weinig van fouten of verkeerde inschattingen wordt geleerd.

Gestoei met begrotingen

Het project Frijstiper dreef in sterke mate op subsidie van het Europees Sociaal Fonds (ESF). In mei 2016 deelt WELLZO in de stuurgroep mee dat er grote kans is op ESF-subsidie. Globaal zijn de kosten van het project in dit stadium geschat op 1,6 miljoen euro. Daarvan zou 1 miljoen gedekt zijn door het ESF, € 400.000 zou uit de normale middelen van de uitvoerende instellingen (met name WELLZO,LF 2018, Vrijwilligers Academie Friesland ) kunnen komen. Een bedrag van € 200.000 zou dan uit andere fondsen benodigd zijn. Voorwaarde voor ESF-subsidie zou zijn dat alle gemeenten in Friesland meedoen.

Er zijn dan – 2016 – al gesprekken met gemeenten gevoerd. WELLZO deelt mee dat deze ‘vooralsnog’ positief zijn verlopen. Het voorstel in de Stuurgroep is om een en ander te bespreken in een vergadering van de Vereniging Friese Gemeenten (VFG) van 29 september.

In september 2016 buigt de Stuurgroep zich uitgebreid over het ESF. We lezen onder meer, dat alle kosten van het project in beeld moeten komen. Dat verhoogt de ESF–subsidie. De administratieve organisatie zou onder de Stuurgroep komen. Er is sprake van gesprekken met de wethouder van Leeuwarden. Dat zal te maken hebben met het gegeven, dat Leeuwarden als centrum-gemeente het ESF onder beheer heeft. En Leeuwarden moet het leeuwendeel van de deelnemers aanleveren: 700 participanten.

In november geeft WELLZO aan de leden van de stuurgroep wederom uitleg over de stand van zaken. Het bureau Pecunia Non Olet (Pecunia Non Olet. of: geld stinkt niet; een adviesbureau voor subsidies, red.) is ingeschakeld. De Stuurgroep stelt op hoofdlijnen een begroting vast. Later zal meer detaillering volgen. We horen ook, dat de co-financiering nog niet goed is afgestemd met gemeenten. Het is nuttig te weten, dat ESF alleen subsidie verstrekt als de gemeenten co-financieren (50% ESF – 50% gemeentelijke co-financiering). Dat kan het afhaken van diverse gemeenten – zie hierover later – mee verklaren.

In deze periode passeren diverse begrotingen en kostenoverzichten de revue. Zo vinden we – anders dan de bovengenoemde €1,6 miljoen – een raming van de totale kosten van € 2.500.000.

De kosten worden onderverdeeld in subsidiabele kosten (€ 1.500.000), indirect subsidiabele kosten (€ 400.000) en niet-subsidiabele kosten € 600.000). De subsidiabele kosten omvatten uitgaven “direct gekoppeld aan P-trajecten (participatie-trajecten, red.), werving; scholing; verbinding”, zo zegt de toelichting. Indirect subsidiabel is de “Projectorganisatie, PR/Communicatie’. Niet-subsidiabel zijn volgens het overzicht de kosten in 2016 en de onderdelen vraagverheldering, en doorgeleiding arbeidsmarkt.

Onder het hoofd “Wie betaalt dat” vinden we de volgende invulling:

Fries ESF-programma Brug naar Werk 700.000

Co-financiering gemeenten ESF 700.000

Bestaande begrotingen partners 600.000

Fondsen 500.000

Totaal 2.500.000

Wat er allemaal gebeurt in deze periode is op basis van de verslagen alleen broksgewijs te reconstrueren.

Op diverse fronten vindt overleg plaats. Zo was er een bijeenkomst op 14 november 2016 met gemeentelijke ambtenaren die heel opmerkelijk mag worden genoemd. Met name WELLZO is bezig de begroting op te voeren (“met het ESF is het verstandiger hoger in te zetten omdat de ervaring is dat er minder komt dan je hebt aangevraagd”), en beklemtoont het getal van 1000 participanten. Maar in de bijeenkomst met ambtenaren klinken sceptische geluiden over de aantallen per gemeente. Hier is gezegd, dat men naar alle waarschijnlijkheid de verdeling 700/300 (Leeuwarden, andere gemeenten) niet kan halen.

Toch besluit de stuurgroep geen aanpassingen te doen.

Geheimzinnig Bestuurlijk overleg

Nogal raadselachtig is de terugkoppeling van een Bestuurlijk Overleg van 27 oktober 2016. Wie daaraan deelnamen is onduidelijk. Het verslag gaat daarop niet in. Besproken is een concept-overeenkomst, opgesteld door WELLZO en een andere organisatie (weggelakt, red.).

We lezen hierover:

“Hierin (de concept-overeenkomst, red.) zijn geen aantallen participanten genoemd omdat binnen de VFG nooit aantallen worden genoemd om o.a. risico’s te voorkomen. ….. Bij het ESF gaat het niet zozeer om afrekening van aantallen dan wel om de inspanningsverplichting, € 700.000,- is om 1000 participanten te empoweren. Voor de stuurgroep is het wel wenselijk om een minimaal aantal te garanderen (500) en over twee jaar vast te stellen hoeveel er werkelijk geweest zijn. Het is niet de bedoeling om te gaan marchanderen. Dossier-opbouw is hierin van wezenlijk belang. Het is bekend dat gemeenten geen eigenaar van een probleem willen worden, bij onderpresteren wil men de rekening niet gepresenteerd krijgen.

Hoe kunnen we gemeenten triggeren? 1) Minimale garantie vragen 2) men moet balen als men de target niet haalt 3) men moet dromen over culturele evenementen.

Tijdens de eerdere bijeenkomsten met gemeenten zijn de aantallen ook genoemd en daar is geen commentaar op gekomen. Nu zijn de participatie ambtenaren ingelicht en dat is voor hen onzeker.

Ernst ( = Ernst Janssen, directeur WELLZO, red.) gaat een bezoekrondje langs alle gemeenten maken waarbij de betreffende medewerkers maar ook wethouder aanwezig zijn om de aanpak per gemeente te bespreken.”

Duidelijk is dat er spanningen en verschillen van opvatting zijn tussen de initiatiefnemers van het project en de gemeenten. We lezen dat het niet de bedoeling is te gaan ‘marchanderen, er is zelfs sprake van ‘dossier-opbouw’. Maar ondertussen lijken geen aantallen meer te mogen worden genoemd. Dat zou binnen de VFG ongebruikelijk zijn. De gemeentelijke ambtenaren krijgen de zwarte piet, maar WELLZO wil met behulp van wethouders alsnog zijn gelijk binnen halen.

Uit de beschikbare stukken blijkt nauwelijks of deze gesprekken hebben plaatsgevonden, zoals WELLZO ze aankondigt, en tot welke resultaten dat heeft geleid. We hadden graag meer geweten over de houding van de wethouders, bijvoorbeeld van de gemeente Súdwest-Fryslân. Eén van de gemeenten die later afscheid neemt van het project.

Het jaar 2017: nogal wat gemeenten haken af

In januari 2017 worden er nieuwe financiële schema’s voorgeschoteld. Nu zou een bedrag van € 1.000.000,- ESF-subsidiabel zijn, waarvan het ESF dan de helft kan financieren. Er is sprake van 1000 deelnemers, waarvan 700 uit de gemeente Leeuwarden en 300 uit overige gemeenten.

De stuurgroep krijgt inzicht in de hiervoor al genoemde “Concept Uitvoeringsovereenkomst tussen gemeente Leeuwarden en stichting WELLZO”. De aangehaalde cijfers zijn daarin vermeld. Toch vinden we ook een artikel 6, waarin ‘de gemeente verwacht 700 activerings- en trainingstrajecten af te nemen door 700 belangstellenden aan te melden. De gemeente staat garant voor een minimale afname van 500 participanten”.

Met een blik vooruit is het opvallend te noemen dat het cijfer van 500 deelnemers, door alle gemeenten samen, uiteindelijk ongeveer wordt gehaald. Hebben gemeenten hier altijd al op gekoerst? Hoe dan ook, gemeenten lijken – zie de genoemde ambtelijke bijeenkomst, zie ook het latere verloop – van het begin af aan hun bedenkingen te hebben gehad.

Vergelijk hiervoor – zie later in dit artikel – hoe wethouder Douwstra van Leeuwarden in 2018 de stekker er uit trekt.

Uit bijbehorende informatie blijkt dat de bijdrage van de ‘kernpartners’ van het project (bedoeld zijn Vrijwilligers Academie, en LF 2018) in natura is. “Hier is geen sprake van geldstromen”. WELLZO legt dit vast in afspraken met deze kernpartners. (Deze documenten zijn niet aan getroffen, red.). Bijdragen in natura komen meestentijds de financiële helderheid niet ten goede.

Wat moest er in het project – met een looptijd van twee jaar, 2017 en 2018 – allemaal gebeuren. Het volgende schema werpt daarop licht.

Fase 1 Voorlichting participanten € 78.000

Fase 2 Intake en screening,leerwerkplan 143.000

Fase 3 Trainingen 294.000

Fase 4 Koppelen van maatje aan participant 78.000

Fase 5 Koppelen met events 234.000

Fase 6 Frijstiper club 78.000

Fase 7 Monitoren participant ` 93.600

Fase 8 Doorgeleiding (vrijwilligerswerk,werkstage,

werk) door gemeente Leeuwarden

Totaal € 998.600

Hoe ontwikkelde zich de opstelling van gemeenten ten aanzien van dit project? In den beginne werd ons verteld dat ESF-financiering alleen mogelijk was als alle Friese gemeenten deelnamen. Hoe ging dat in zijn werk? Met als datum 1 april 2017 vinden we in de documenten een overzicht van het beoogd aantal deelnemers :

Leeuwarden 700

DDFK (Dongeradeel/ Dantumadeel/

Ferwerderadeel/ Kollumerland 36

Noordwest Fryslân (Harlingen/ Franekeradeel/

It Bildt/ L’warderadeel/

Menameradiel/Terschelling/

Vlieland 44

Súdwest Fryslân 47

Opsterland 17

Heerenveen 28

Fryske Marren

Gaasterlân-Sleat

Lemsterland

Skarsterlân 29

Geen deelname:

Achtkarspelen/Tytjerksteradiel 34

Ooststellingwerf 14

Weststellingwerf 14

Schiermonnikoog 1

Smallingerland 31

Ameland 2

In totaal daalt het aantal deelnemers op dit moment dus met 96 participanten. Nogal wat gemeenten doen niet mee. We vinden nergens vermeld hoe dit uitwerkte op de ESF-financiering. Misschien was het uitgangspunt – iedereen moet meedoen – vooral bedoeld om druk uit te oefenen? We missen uitleg.

In de vergadering van de Stuurgroep van 6 april 2017 vinden we iets meer over het afhaken van Smallingerland ”Men heeft geen behoefte om mee te doen”. Wel wat mager. Er zal nog opnieuw een afspraak worden gemaakt. Ook met andere ‘weigeraars’ zal nog contact worden gezocht. Op 14 juni horen we dat Smallingerland mogelijk toch meedoet, maar dan alleen voor statushouders met een bijstandsuitkering.

Als pleister op de wonden meldt de gemeente Leeuwarden het project aan voor een ESF-award. Informatie over de afloop hiervan ontbreekt volledig.

Een nieuwe tegenvaller van gemeentelijke zijde is de terugtrekking van Súdwest Fryslân. Hiervan krijgt de stuurgroep mededeling op 15 november 2017. Blijkbaar is er sprake van extra gevoelige informatie want een passage die hierop betrekking heeft is vrijwel geheel onleesbaar gemaakt. De stuurgroep maakt een wat mismoedige indruk. Later vinden we in een verslag een iets uitgebreidere mededeling: “Er is contact geweest met …. (geanonimiseerd, vermoedelijk de wethouder van Súdwest Fryslân, red.), de ambtenaren hadden haar sterk afgeraden mee te doen. Bijzonder dat tijdens de presentatie aan ambtenaren …. het meest enthousiast waren en toch bij naderhand afhaken”. “Oeds” (Westerhof, red.) stelt voor om het te laten bij de aanmeldingen die we hebben”. En zo geschiedde.

In een tussenrapportage staat genoteerd, dat …… ‘in 2016 in het VFG-portefeuillehouders overleg al in principe was afgesproken dat de Friese gemeenten mee zouden gaan doen aan het project. In de gesprekken die gericht waren op het maken van concrete afspraken bleek dat een aantal gemeenten om diverse redenen niet mee wil doen. Andere gemeenten hebben tussen juni en oktober de uitvoeringsovereenkomsten getekend.”

(Deze overeenkomsten zijn – afgezien van een eerder genoemde concept-overeenkomst met gemeente Leeuwarden niet aangetroffen, red.). Het is jammer dat er niet meer toelichting komt op de argumenten van de gemeenten die het schip verlaten..

Spanningen: wat is illusie, wat is realiteit

Begin 2018 vinden we in een notitie “Opties passend vrijwilligerswerk Frijstipers” een (geanonimiseerde) boeiende beschouwing aan:

“Ik ben het niet eens over het feit dat downsizen negatief zou zijn voor beleid gemeente en LF 2018. Je past je doelstellingen aan aan de werkelijkheid. Die werkelijkheid houdt in dat er minder instroom is en minder beschikbare plekken. Wanneer je dus dat aanpast, biedt je de gegadigden die er zijn wel degelijk een plek. Het houdt wel in dat je niet krampachtig allerlei energie steekt in een groep die er niet is en waarvoor geen aanbod is. Het is altijd lastig om toe te geven dat aanvankelijk gestelde doelen niet realistisch zijn ……. Dan is dat geen schande maar getuigt het van realiteitszin en flexibel inspelen …”

Nog niet iedereen is zo realistisch. Met name WELLZO dringt in de stuurgroep bij voortduring aan op vasthouden aan oorspronkelijke aantallen. Mogelijke financiële tekorten bij WELLZO worden ook vaker als argument gehanteerd. Waarbij het dan minder om de doelstellingen van het project Frijstiper lijkt te gaan dan om de belangen van WELLZO als organisatie.

Een pijnlijk incident doet zich voor in de vergadering van januari 2018.

Bij de rondvraag informeert een aanwezige (geanonimiseerd, red.) of er bij de opening LF 2018 ook Frijstipers betrokken zijn. Een andere aanwezige (geanonimiseerd, red.) “reageert dat dat niet het geval is, de kwaliteiten van de participanten zijn niet goed genoeg om mee te kunnen doen, hij heeft adequate vrijwilligers nodig. Dit verschil van benadering betreurt de stuurgroep.” De mix van participanten zou juist heel goed zijn. Genoemde spreker is niet overtuigd: ‘’’er zijn veel negatieve voorbeelden van medewerking met participanten”.

In een later stadium worden de gemoederen enigszins gesust met een voorstel om de (on)mogelijkheden van de participant nog eens samen door te spreken.

En het verslag gaat ineens verder over de vraag of de (herkenbare) kleding van de vrijwilliger en het logo al geregeld zijn. Die vraag wordt ontkennend beantwoord.

In maart 2018 een volgende bijeenkomst. Nu worden de zaken nogal verrassend als volgt geschetst. “Er zijn drie opties: acties aanpassen, met gekke acties alsnog de 1000 aanmeldingen halen of van vrijwilligerswerk overgaan op re-integratie. “

Het blijkt dat de gemeente en WELLZO samen hebben gesproken. En beide zouden een voorkeur hebben voor de laatste optie.

De laatste constatering in het verslag verdraagt zich slecht met andere uitingen in de stuurgroep en in tussentijdse rapportages. Daarin werpt WELLZO zich juist op als partij die tegen de mening van anderen in (bijvoorbeeld soms LF 2018) de aantallen zo hoog mogelijk wil houden. Overigens blijkt WELLZO nog niet te hebben uitgezocht hoe het ESF tegen de mogelijkheden aan kijkt. Wensdenken speelt een rol.

Optie 2 moet redding brengen

Ter plekke komt volgens het verslag iemand de vergadering binnenlopen. Deze deelt onder meer mee:

– mogelijk zijn in 2017 veel mensen misgelopen, kandidaten van Amaryllis/Sociale Zaken zijn niet goed beoordeeld en geregistreerd.

– willen we ESF maximaal aanspreken dan is een verbeterslag nodig

– uitstel plaatsing vrijwilligers tot 30 november 2018 (goedgekeurd door gemeente)

– Frijstiper team onder de loep nemen, mogelijk aanvullen met meer mensen

De stuurgroep kiest voor een optie 2. Waarin deze optie zich precies onderscheidt van de bestaande opzet en werkwijze is niet heel helder. We lezen dat er sprake moet zijn van een “overeenkomst” met participant, een verdubbeling van begeleidingsinzet per participant, door-vertalen van een trajectplan naar een re-integratieplan, 1:1 werken met maatjes, en oprichten van vereniging Frijstiper. Als randvoorwaarde geldt voor optie 2 dat de ESF – normen dit toelaten en dat de overeenkomsten met gemeente en provincie (Kansenfonds) worden aangepast. De ‘verdubbeling’ van de begeleidingsinzet oogt nog het meest concreet. En brengt uiteraard ook financiële gevolgen mee. Daarover horen we weinig.

Een detail in deze vergadering is het bericht dat de overeenkomst met de gemeente Opsterland in het geding is. Er blijkt een jurist ingeschakeld. Destijds is de basis overeenkomst door gemeente Leeuwarden juridisch goed afgedekt maar er komen nu allerlei vragen – zo is de mededeling in de stuurgroep. Het gaat om 17 participanten van die gemeente: “desnoods laten we de gemeente weg”.

Het verhaal van de tien kaboutertjes dringt zich op.

Amaryllis, Sociale Dienst Leeuwarden, LF 2018 krijgen de schuld

Interessant is nog de vermelding in een tussenrapportage dat de gemeente Leeuwarden is vertegenwoordigd door de strategisch manager Sociaal Domein, sector Toegang. In deze rapportage wordt de oorzaak van het achterblijven van het aantal deelnemers in sterke mate gelegd bij de gemeente en Amaryllis. Met de directeur-bestuurder van Amaryllis en de sectormanager Sociale Zaken van Leeuwarden (zelf lid van de stuurgroep, of was het nog een andere functionaris?) is contact gezocht en overleg gevoerd. De rapportage oordeelt dat de medewerkers van beide organisaties onvoldoende op de hoogte waren met het programma Frijstiper. Ook was – het staat er letterlijk – een groot deel van de wel aangemelde kandidaten niet geschikt c.q. gemotiveerd om mee te doen als Frijstiper.

Maar, aldus de rapportage: “De gemaakte afspraken zijn slechts ten dele nagekomen. Niet is nagekomen: het aanleveren van voldoende participanten”.

“Voorstellen (van de kant van WELLZO, red.) om de instroom op orde te krijgen werden in eerste instantie positief ontvangen, maar uiteindelijk afgewezen. Met als argument: we gaan het zelf oppakken”. En de rapportage noemt een aantal ‘interventies’ die in dit verband door WELLZO zijn ondernomen. Bedoeld zijn gesprekken met de teamleiding van Amaryllis over de toeleiding. Amaryllis verschool zich achter de kenmerken van de ‘moeilijke groep inwoners’, die nauwelijks te bereiken is. Behalve Amaryllis en Sociale Zaken van de gemeente Leeuwarden krijgt ook de organisatie van LF 2018 een veeg uit de pan. Met de coördinator vrijwilligerswerk van LF 2018 is uitgebreid ingegaan op het gedachtegoed van Frijstiper, maar dat hielp niet echt. “Het resultaat was mager”.

Zo knelde het aan twee kanten: de binnenkomst van vrijwilligers via de sociale dienst Leeuwarden en Amaryllis en het aanbod van geschikt vrijwilligerswerk vanuit LF 2018. De onvrede bij WELLZO moet tot grote hoogten zijn gestegen: WELLZO vond zelfs dat een aangescherpt sanctiebeleid in de richting van bijstandsgerechtigden nodig was. Vanwege hun tegenvallende belangstelling voor Frijstiper.

Tegen beter weten in – zo lijkt het – houdt de organisatie vast aan de ‘ingeschatte’ aantallen. De kansarmen krijgen via het project een ‘betekenisvolle rol die structuur in hun leven brengt’. Dat nogal wat kansarmen er zelf blijkbaar anders over denken vinden we nauwelijks gememoreerd. Er moeten dan maar ‘sancties’ worden ingezet. We lezen over een ‘instroomgroep’ die nu slapend is.

De omschrijvingen geven de indruk van een gefrustreerde organisatie (WELLZO), die om zich heen gaat slaan.

En dan ineens, in deze rapportage, krijgen we nog:

“Verzoek aan b. en w. Leeuwarden om stopzetten aanlevering vanuit Sociale Zaken teniet te doen”.

Een reactie op de klap op de vuurpijl vermeld onder ‘ontwikkelingen’ in mei 2018 :

”Begin mei kreeg het programma Frijstiper via de mail bericht dat de verantwoordelijke wethouder heeft besloten de instroom via Sociale Zaken stop te zetten.

Wethouder Douwstra de kwaaie pier

Er volgt nog een vergadering van de stuurgroep in mei 2018. De stemming is bedrukt. Over de instroom: de cijfers en toeleiding zijn betreurenswaardig naast het feit dat het een prachtig project is met een enthousiast team. De vraag is hoe we nu verder moeten om te komen aan de juiste aantallen. Met een verwijzing naar de mail van wethouder Douwstra die besloot de instroom vanuit de gemeentelijke sociale dienst stop te zetten.

Nog een ernstige waarschuwing in dit verslag:” Mocht de ambitie bijgesteld worden naar de helft van de doelstelling dan geeft dat een financieel probleem voor WELLZO wat door WELLZO niet gedragen kan worden”.

En erger nog: “WELLZO zal op korte termijn actie ondernemen om het financiële risico niet verder op te laten lopen. Per direct stoppen met Frijstiper is een reële noodzakelijke optie voor WELLZO.”

Ter sprake komt in deze vergadering nog de politieke discussie over het Sociaal Domein in Leeuwarden. Op 31 mei zal een presentatie voor de Vereniging Friese gemeenten (VFG) worden gegeven. Hier zal de nood over de instroom vanuit de gemeenten worden aangekaart; “de beperkte aantallen nopen ons ernstig te bezinnen.”

In de brief aan het college van b. en w. zal er op gewezen worden hoe voor 500 uitkeringsgerechtigden ondersteuning en scholing en training klaar staan, maar ze worden niet geholpen. Expliciet wordt ook genoemd hoe nu de stichting WELLZO als ‘hoofdaannemer’ wordt geconfronteerd met een groot financieel tekort, terwijl de oorzaak van dat tekort buiten haar invloedssfeer ligt.

En: ‘deze effecten’ vormen een groot risico voor de positieve uitstraling van LF 2018 voor Leeuwarden en Fryslân’.

Zo zijn de bedoelingen van het project, de (financiële) belangen van gemeenten en de belangen van LF 2018, en niet in de laatste plaats de (financiële) belangen van de organisatie WELLZO op schimmige wijze verknoopt geraakt. En de geroemde ‘iepen mienskip’ is ver te zoeken.

Later meer.