Kirsten en Ira: antropologie op de Voorstreek

Kirsten en Ira: antropologie op de Voorstreek

Wat was dat gisteravond nou in het gebouw van Tryater: een feestje voor journalisten (vijf verslaggevers, plus een fotograaf, plus een hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant liepen er rond), een aankondiging van een nieuw toneelstuk van Tryater of een borrelbijeenkomst van ondernemers van de Voorstreek? Het ging vooral om iets multimediaals met als onderwerp een winkelstraat die door de gemeente Leeuwarden al is opgegeven.

Met stip staat de Voorstreek op de lijst: doen we niks meer aan, is leuk geweest, zoek het maar uit. Wethouder Ap Timmermans (PvdA) luidde de noodklok al zo’n tien jaar geleden (tijdens een bijeenkomst van De Attiek; de architectuurclub die ook al is overleden). Of noodklok? Hij zei gewoon waar het op stond: maak er maar weer een woonstraat van. Kortom: de ondernemers van de Voorstreek moeten het vooral zelf doen. En dat doen sommigen dan ook gewoon, zoals Pit Art dat doet. De meubelzaak verkoopt vele malen meer via het internet dan in de fysieke winkel.

Maar wat gaat Kirsten van Santen (verslaggever van de Leeuwarder Courant en antropologe) nu precies doen? En waar gaan Ira Judkovskaja en Aukje Schaafsma van Tryater haar precies bij helpen? Het gaat om verhalen vastleggen, opnemen, opschrijven en uitdiepen. Eigenlijk het gewone krantenvak uitoefenen en misschien maak je daar toneel van of een film. Net zoals NRC Handelsblad dit al jaren geleden deed met de Lijnmarkt in Utrecht (zonder poespas, maar wel op een frisse manier in beeld gebracht: op papier). Of andere kranten die hun redacties tijdelijk in een winkelstraat parkeerden.

Natuurlijk kwam Mienskip voorbij en ook om Culturele Hoofdstad konden we niet heen. Vertrouwen bleek ook van belang. Vertrouwen winnen van de ondernemers die geïnterviewd moeten worden. Daar moet je in investeren en wel zodanig dat ze niet zelf de pen vast willen houden. Daar is overleg voor nodig. Je kunt niet zomaar dingen doen, aldus Ira. De investering van Kirsten in Ira was de eerste genomen hobbel. Daar was de eerste klik. Het afscheidssollicitatieinterview met de zakelijk leider van Tryater die aan een nieuwe uitdaging toe was vormde de tweede klik. Nu nog de door de gemeente Leeuwarden opgegeven ondernemers van de Voorsteek, de nieuwe Nederlanders en misschien ook wel hun klanten.

De mannen van TDC (vader en zoon) vonden het maar wat prachtig. Ook sportvrouw Mariëlle Diepenmaat klonk opgetogen. Maar onze stadsmanager Hayo Galema zat er wat bedenkelijk bij te kijken (hij weet allang hoe het er achter de gevels toegaat en hoe de ondernemers zich in de steek gelaten voelen door de gemeente). Klaas Zandberg keek als altijd geamuseerd. Provincieman Arie Beks sprong als altijd lustig in het rond? Stella Bierma vond het allemaal wel aardig, maar zij zit gelukkig in het warme winkelcentrum Zaailand.

En waar waren die verhalen van die zes journalisten vanmorgen nou? En hadden die verhalen niet al veel eerder gemaakt moeten worden? Verhalen met als klapstuk een toneelstuk waarin het college in het beklaagdenbankje zit en de ondernemers als helden het applaus in ontvangst nemen.

Geef een antwoord